شرح کوتاه:**>هر کس عزت و سربلندى را از دیدگاهى تفسیر مى نماید افرادى هستند که عزت را در ریاست و حکم فرمایى، و افرادى پیدا مى شوند که عزت را در ثروت و مال بى حساب، و جمعى هم در شهرت و جاه و جلال. ولى از دیدگاه اولیاى اسلام، عزت واقعی و سربلندى حقیقى در انجام و ظائف الهى و اکتفاء نمودن به حقوق شرعى و طبیعى خویشتن مى باشد بى آن که چشم طمع به مال و ثروت دیگران بدوزد یا دست تعدى به نامشروعى دراز نماید فشردهء کلام، خود سازى و خود اتکائى و طفیلى بار نیامدن مى باشد. **>

انسان سعادتمند

درباره ى عوامل سعادت و خوشبختى سخن ها رفته و کتاب ها تنظیم یافته است ولى عبارت کوتاه امام (علیه السلام) معناى وسیع و آموزنده‌اى دارد که در خور دقت و تأمل مى باشد:

 «خوشبخت انسان با ایمانى است که براى گذراندن زندگى، درآمد کافى داشته باشد». (5)

امام (علیه السلام) براى سعادت و خوشبختى انسان، دو رکنین اساسى تعیین مى فرماید:

1. ایمان.

2. معاش سالم.

با وجود این همه پیشرفت‌هاى صنعتى و تحولات اقتصادى و فراهم بودن و سائل رفاهى و آسایش زندگى، عاملى که بیش از همه باعث این همه اضطرابات و ناراحتى‌هاى روانى و بحران‌هاى روحى و تنگناهاى معیشتى است به حدى که در برخى از افراد، به خودکشى و انتحار منجر مى گردد، فقدان روح ایمان و از دست دادن معتقدات پاک مذهبى است.

و از سوى دیگر افراد که در محیط تربیتى ایمان و در خانواده‌هاى معتقد و مساعد به کج روى ها و انحرافات روحى کشانده مى شود و بیش از هر عامل دیگر، نیازهاى مادى و تنگدستى و فقر مالى است که در برخى از موارد از کفر و بى ایمانى هم دردناکتر است و «کاد الفقرأن یکون کفرا»، از این رو براى تأمین سعادت واقعی وجود هر دو لازم و ضرورى است.

 بهداشت و تندرستى

دو عبارت کوتاه از امام موسى بن جعفر (علیه السلام) در زمینهء بهداشت و جلوگیرى از آلودگى وارد شده است که مى تواند در طب پیشگیرى مورد استفادهء شایان توجه و عنایت قرار گیرد و ارادتمندان مکتب او را به رعایت این دو اصل وا دارد تا ضمن تکمیل بهداشت روان به بهبود تن هم بپردازند:

1. پرهیز، سرسلسله دارو و درمان به شمار مى رود. (6)

اولیاء گرامى اسلام ضمن روایات بسیارى درباره ى مواد غذایى و چگونگى تغذیه و حفظ سلامت دستگاه گوارش با پیروان خود سخن گفته و تعالیم لازم را به آنان داده اند که پس از گذشت چهارده قرن دانش پیشرفته ى پزشکى همان اصول را به مردم توصیه و نسخه پیچى مى کند که دو جمله کوتاه امام (علیه السلام) نمونه اى از آن گونه تعالیم نورانى است، و اکنون طب جهانى اهمیت پیشگیرى و جلوگیرى از ابتلا را خیلى مهم تر از درمان و معالجه مى شمارد پرهیز و رعایت صحت و بهداشت بدن یکى از مسائل اساسى به شمار مى آید». (8)